Ekonomia międzynarodowa - wykłady( to co ma być na kole)
Idź do strony 1, 2 Następny

b0b

jak ktoś ma to wordzie to niech wystawi

Daga

Na poczcie grupowej sa wystawione referaty dziewczyn .

b0b

te referaty są wszystkie na forum już

MooZyK

1). Pojęcie bilansu płatniczego:
a) Bilans płatniczy – zestawienie (dochody – wpływy kontra wydatki – płatności) wszystkich transakcji dokonanych między rezydentami (gospodarką krajową) a nierezydentami (zagranicą) w danym okresie. Jest on sporządzany dla całej gospodarki narodowej. Bilans płatniczy Polski (za poszczególne miesiące, kwartały oraz lata) publikuje Narodowy Bank Polski. Zestawieniem komplementarnym dla bilansu płatniczego jest międzynarodowa pozycja inwestycyjna. // Bilans płatniczy strefy euro publikuje Europejski Bank Centralny, natomiast bilans płatniczy Unii Europejskiej - Eurostat. Metodologia tworzenia bilansu płatniczego różni się w zależności od kraju, jednak co do zasady powinna być zgodna z Balance of Payments Manual (BPM) publikowanym przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. b). Bilans płatniczy państwa jest rocznym zestawieniem wszystkich transakcji gospodarczych i finansowych w wyrażeniu wartościowym, które zostały zawarte pomiędzy mieszkańcami danego kraju a resztą świata.

Głównym celem sporządzania bilansu płatniczego jest zapewnienie informacji o stanie stosunków finansowych państwa z zagranicą, przeznaczonej dla administracji gospodarczej - oddziałuje on na kierunki polityki gospodarczej państwa, zwłaszcza: monetarnej, fiskalnej, handlowej, kursu walutowego.

Informacje zawarte w bilansie są też niezwykle ważne dla: banków i przedsiębiorstw oraz innych podmiotów bezpośrednio lub pośrednio uczestniczących w wymianie handlowej i finansowej z zagranicą - wpływają bowiem na kurs walutowy oraz poziom ryzyka kursowego, tj. dwie podstawowe kategorie ekonomiczne mające istotny wpływ na transakcje międzynarodowe.

2. Struktura bilansu: Bilans płatniczy składa się z trzech części: - Rachunku obrotów bieżących (jest to zestawienie wartościowe transakcji, przedstawiające obrót towarami i usługami), - Rachunku obrotów kapitałowych (rejestruje się tu transakcje aktywami - np. ziemią, środkami trwałymi, papierami wartościowymi), - oraz z Transakcji rezerwami oficjalnymi (obejmują one obrót aktywami, dokonywany przez Bank Centralny)

3. Do rachunku obrotów bieżących zalicza się też obrót z zagranicą usługami (np. usługi transportowe, opłaty za ubezpieczenie towarów, usługi turystyczne), dochody z polskich inwestycji za granicą i dochody z inwestycji zagranicznych ulokowane w kraju. Zalicza się tu również transfery jednostronne (przekazy prywatne osób pracujących za granicą, pomoc zagraniczna- transfer oficjalny)

4. Rachunek obrotów kapitałowych składa się z dwóch części:

a) Zagraniczne inwestycje bezpośrednie (transakcje wskutek których przedsiębiorstwo jednego kraju uzyskuje kontrolę nad przedsiębiorstwem w innym kraju- np. poprzez zakup większości udziałów),
b) Inwestycje portfelowe (zaliczamy tu zakup aktywów finansowych o okresie wykupu dłuższym niż rok, a szczególnie zakup/sprzedaż akcji i obligacji). Krótkoterminowe inwestycje portfelowe obejmują obroty papierami wartościowymi o czasie wykupu krótszym niż rok (np. certyfikaty depozytowe i bony skarbowe).

5. Transakcje dzieli się na debetowe i kredytowe. Jeżeli coś opuszcza kraj, wówczas jest to transakcja kredytowa, księgowana ze znakiem „+”. Jeżeli coś opuszcza kraj jest to transakcja debetowa, księgowana ze znakiem „-”.

6. Deficyt bilansu płatniczego, w sensie rachunkowym nie występuje, ponieważ konstrukcja bilansu płatniczego powoduje, że jego saldo jest zawsze zerowe. Terminem tym określa się natomiast deficyt jednej z dwóch części bilansu płatniczego:
1) deficyt obrotów bieżących - nadwyżka wydatków danego kraju z tytułu: importu dóbr i usług, płatności odsetek i dywidend na rzecz inwestorów zagranicznych, darowizn na rzecz obywateli innych krajów, wydatków turystycznych oraz innych przekazów nad wpływami z tych samych tytułów.
2) deficyt obrotów kapitałowych - nadwyżka inwestycji danego kraju za granicą (odpływ kapitału) nad inwestycjami zagranicy w danym kraju (dopływ kapitału).

System kursów płynnych umożliwia utrzymanie równowagi bilansu płatniczego, bez konieczności interwencji władz monetarnych. Przy deficycie bilansu płatniczego następuje niedobór dewiz, a co za tym idzie zwiększona podaż własnej waluty i jej deprecjacja, czyli obniżenie kursu. Wywołuje to efekt ożywienia eksportu (produkty wytwarzane w kraju stają się tańsze – konkurencyjne na rynkach światowych) i wyrównanie bilansu płatniczego. Odwrotnie, przy nadwyżce dewiz następuje aprecjacja i zmniejszenie eksportu.

8. European Monetary System – EMS - System stabilizacji kursów między walutami krajów członkowskich Wspólnot Europejskich, który zaczął funkcjonować w marcu 79 roku z mocą wsteczną od 1 stycznia 79 roku. Ustanowiony w Brukseli przez Radę Europejską w grudniu 78 roku. Była to forma odpowiedzi na kryzysy lat 70. - kryzys naftowy i załamanie się tzw. systemu z Bretton Woods, opartego na systemie stałych kursów walutowych. Celem systemu było stworzenie strefy stabilności walutowej w Europie.
Funkcjonowanie ESW zapewniały trzy podstawowe elementy instytucjonalne: 1) Europejska Jednostka Walutowa – European Currency Unit – ECU, (Wartość ECU była określona według koszyka walut państw Wspólnot Europejskich) 2) Mechanizm ustalania i stabilizowania wzajemnych kursów wymiennych walut krajów WE – Exchange Rate Mechanism – ERM 3) Mechanizm kredytowy
9. Mechanizm kursowy polegał na ustaleniu stopnia wahań poszczególnych walut w stosunku do ECU (obecnie euro) i w wypadku zbliżenia się ich wartości do granic wahań konieczna była interwencja państwa na rynku walut poprzez skup lub sprzedaż danej waluty.
9.1 ERM wprowadził dwa rodzaje progów interwencji:
- Obligatoryjny //
4 formy interwencji: - interwencje na rynku dewizowym; - wewnętrzne interwencje walutowe, głównie w dziedzinie polityki pieniężnej i kredytowej; - zmianę kursu podstawowego danej waluty w stosunku do ECU, - interwencje w polityce gospodarczej, które powinny podjąć kraje odpowiedzialne za zakłócenia w systemie walutowym.
- Fakultatywny

10. Mechanizm kredytowy pozwalał państwom na szybkie pozyskanie środków, które mogą mogły być wykorzystane do interwencji na rynku walut lub dla pokonania trudności w bilansach płatniczych. Organami zarządzającymi w ramach ESW były: Rada Ministrów Finansów, Komitet Walutowy, Europejski Fundusz Współpracy Walutowej.

11. W ramach ESW udzielane były 4 rodzaje kredytów: -
1) kredyty tzw. bardzo krótkoterminowe udzielane w nieograniczonej wysokości na bieżące finansowanie interwencji walutowych;
- 2) kredyty krótkoterminowego wsparcia monetarnego, które służyły głównie krajom ESW do przezwyciężania przejściowych deficytów w ich bilansach płatniczych;
- 3) średnioterminowa pomoc finansowa, gównie pożyczki od 2- do 5-letnie, udzielana krajom pod warunkiem, że przedstawią odpowiednie programy uzdrawiania swoich gospodarek;
- 4) kredyty długoterminowe, przeznaczone głównie dla gospodarek borykających się z problemami strukturalnymi.

b0b

Bariery pozataryfowe:
-opłaty wyrównawcze stosowane zamiast ceł+opłaty podwyższające ceny towaru zagranicznego dla odbiorcy krajowego
-subwencje eksportowe i bezpośrednie, pośrednie
-ograniczenia ilościowe, kontyngenty importowe i eksportowe
-ograniczenia okresowe, obejmujące całość obrotów z zagranicą
-klauzule, największe uprzywilejowenia

Funkcje kursu walutowego
* Informacyjna - informuje o cenie walut obcych
* Cenotwórcza - kurs przenosi zagraniczne układy cen na układ krajowy wraz ze wszystkimi wynikającymi stąd ekonomicznymi konsekwencjami dla gospodarki światowej

Czynniki oddziałujące na wysokość i zmiany kursu
* Ekonomiczne
o podaż walut obcych na krajowym rynku
o popyt na waluty obce
o różnice stóp procentowych oraz stóp inflacji na rynku obcym i krajowym
o stopień reglamentacji waluty
o polityka walutowa
o stan gospodarki kraju oraz jego partnerów gospodarczych
* Polityczne
o sytuacja międzynarodowa
o napięcia polityczne
* Psychologiczne
o związane z oczekiwaniami dotyczącymi przyszłego stanu gospodarki

Polityka kursu walutowego:
1.Kurs waluty krajowej wpływa na wysokość cen w eksporcie oraz cen towarów z importu na rynku krajowym.
2.Zmiany kursu wpływają zatem na zmiany cen w handlu zagranicznym, zmiany taryf celnych i na bilans handlowy, czyli na całą gospodarkę.
3.Jeżeli kurs jest regulowany to obniżenie oznacza spadek cen towarów eksportowych i wzrost cen artykułów importowych. podwyższenie kursu walutowego powoduje wzrost cen w eksporcie i obniżenie w imporcie
4.Kursy stałe - zmiany dokonywane rzadko lub stopniowo(deprecjacja, aprecjacja) są to decyzje rządu.
Aprecjacja - wzrost ceny towaru lub dobra. Termin używany w szczególności w odniesieniu do wzrostu wartości waluty krajowej względem waluty zagranicznej w systemie płynnych kursów walut.Oznacza wzrost siły nabywczej danego pieniądza w rozliczeniach międzynarodowych.
Deprecjacja - spadek ceny towaru lub dobra. Termin używany w szczególności w odniesieniu do spadku wartości waluty krajowej względem waluty zagranicznej w systemie płynnych kursów walut.Deprecjacja (dewaluacja) oznacza obniżenie siły nabywczej danego pieniądza w rozliczeniach międzynarodowych.
5.Płynne kursy walutowe, zmiany dokonywane pod wpływem działania mechanizmu rynkowego.
6.Polityka kursu zróżnicowanego polega na ustaleniu przez państwo kilku poziomów kursu w zależności od kraju lub grupy towarów pod kątem regulacji eksportu i importu.
7.Polityka kursu walutowego coraz szerzej podlega regulacji MFW. Od 1976r. poszczególne państwa same dokonują wyboru systemu kursów.
8. * Kurs sztywny - ustalony przez organ państwa, nie podlega wahaniom
* Kurs stały - ulega wahaniom wywołanym grą popytu i podaży, zakres wahań jest ściśle określony
* Kurs płynny - kształtowany jedynie poprzez popyt i podaż

Kursy walutowe a popyt i podaż:
Obroty handlowe w stosunkach dwustronnych, wymiana usług, ruch turystyczny, przepływ technologii itp., czyli tzw. bilans płatniczy
Polityka walutowa rządu która między innymi określa system kursów.
Co jest źródłem POPYTU NA WALUTĘ KRAJOWĄ?
-eksport krajowy oraz zakup aktywów krajowych przez obcokrajowców
Co jest źródłem PODAŻY WALUTY KRAJOWEJ?
-import z zagranicy oraz zakupy aktywów zagranicznych przez naszych obywateli.
Jak dochodzi do ZRÓWNOWAŻENIA POPYTU I PODAŻY na rynku walutowym?
-w systemie kursów płynnych rynek sam ustala kurs walutowy równoważący obydwie strony
rynku: popyt i podaż
Popyt na walutę związany jest ze strumieniami powodującymi nadpłaty waluty obcej do kraju, zapłatąa importerów za nasze towary, wpływy uzyskane ze sprzedaży krajowych aktywów obcokrajowcom.
Podaż waluty to strumienie tworzone odpływem środków krajowych ze granicą, nasze zapłaty za importowane przez nas do kraju towary, nasza zapłata za kupno obcych aktywów.
Eksport a import (kredyt zagraniczny, obrót kapitałowy) w gospodarce otwartej w kontekscie cyklu koniunktualnego
Ex>Im - część eksportu nie zostanie opłacona importem, jeszcze inaczej za część naszego eksportu zagranicznego nam nie zapłacą, czyli użyczamy zagranicznej część swoich oszczędności co oznacza, że tylko część z nich przekazujemy krajowym inwestycją, poza tym ozbacza to odpowiednio :
- w trakcie dobrej koniunktury: odpływ oszczęści od krajowych inwestycji, osłabia biezące temop rozwoju Dzięki nam rosną inwestycje u zagranicznych a maleją u nas. Pojawia się efekt wypychania inwestycji za którą odpowiadzialny jest sektor zagraniczny.
- w trakcie recesji: sytuacja taka pomaga pozbyć się międzygospodarczych oszczędności i ta drogą osłabić recesję.
Im>Ex - to do nas napływają obce oszczędności (kapitały), inwestycje czynione w naszym kraju są wyższe od tych na jakie pozwalają krajowe oszczędności. zgranica przewyższa proces inwestycyjny modernizując przy tym nasz aparat wytwórczy
Wnioski:
Gospodarka otwarta to układ naczyń połączonych w którym:
-zagranica może oddziaływać na sektor prywatny i publiczny
-rząd wpływa na sektor prywatny wykorzystając jego powiązania z zagranicą
-wykorzystuje do tego celu kurs walutowe, cała, liberalizację obrot kapitałowy

b0b

1.Wspólnota Europejska (WE; fr. Communauté européenne - CE, ang. European Community - EC) - organizacja międzynarodowa będąca podstawą współpracy w ramach Unii Europejskiej. Do 1 listopada 1992 r. nosiła nazwę Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG).

WE powstała (obok Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - EURATOM) na podstawie jednego z Traktatów Rzymskich zawartych 25 marca 1957. Traktat z Maastricht z 1992 roku zmienił nazwę wspólnoty z Europejska Wspólnota Gospodarcza (ang. European Economic Community, EEC) na Wspólnotę Europejską (ang. European Community, EC).

2.Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (ang. European Free Trade Association, EFTA), międzynarodowa organizacja gospodarcza powstała 3 maja 1960 r. na mocy konwencji sztokholmskiej (podpisanej 4 stycznia 1960), mająca na celu utworzenie strefy wolnego handlu między państwami członkowskimi. Siedziba Sekretariatu EFTA mieści się w szwajcarskiej Genewie.

Pierwotnymi członkami EFTA były: Austria, Dania, Norwegia, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja i Wielka Brytania. Z czasem większość członków wystąpiła, wybierając członkostwo w konkurencyjnej i o zdecydowanie większej integracji ekonomicznej EWG.

Członkami EFTA są obecnie:

* Islandia (od 1970 r.)
* Liechtenstein (od 1992 r.)
* Norwegia
* Szwajcaria

Strefa wolnego handlu między państwami EFTA powstała w 1968 roku. Od 1977 państwa EWG i EFTA utworzyły wspólną strefę wolnego handlu towarami przemysłowymi. W 1992 r. EWG i EFTA porozumiały się w sprawie utworzenia wspólnej strefy wolnego handlu na wszystkie towary. Porozumienie w tej sprawie, nie obejmujące jednak Szwajcarii, weszło w życie w 1994 r. tworząc Europejski Obszar Gospodarczy.

3,Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (ang. Organization for Economic Co-operation and Development, OECD, fr. Organisation de Coopération et de Développement Economiques, OCDE), organizacja międzynarodowa skupiająca 30 wysoko rozwiniętych i demokratycznych państw, powstała 30 września 1961. Została założona przez 20 państw, które podpisały Konwencję o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju z 14 grudnia 1960. Jest bezpośrednią sukcesorką Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC), powstałej w 1948 r. dla integrowania odbudowujących się ze zniszczeń wojennych gospodarek państw europejskich, korzystających z pomocy w ramach Planu Marshalla.

Celem OECD jest wspieranie państw członkowskich w osiągnięciu jak najwyższego poziomu wzrostu gospodarczego i stopy życiowej obywateli. Do dorobku prawnego OECD należą umowy i kodeksy postępowania np. Liberalizacji Przepływów Kapitałowych i Bieżących Operacji Niewidocznych oraz zalecenia, rezolucje i deklaracje – instrumenty nieformalnego nacisku. Oprócz tego OECD wypracowuje “reguły gry” w międzynarodowych stosunkach gospodarczych, tzn. opracowuje i wprowadza w życie wspólne zasady (wytyczne) i normy działania (standardy) w poszczególnych dziedzinach gospodarki. OECD zajmuje się też pomocą dla najbiedniejszych państw.

Siedzibą OECD jest Paryż. Polska jest pełnoprawnym członkiem OECD od 1996r. Pierwszym polskim sekretarzem akredytowanym przy OECD, a zarazem najważniejszym negocjatorem po stronie Polski był Mieczysław Szostak.

4.Światowa Organizacja Handlu (ang. World Trade Organization (WTO)), organizacja międzynarodowa z siedzibą w Genewie. WTO stanowi kontynuację Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT), została powołana w 1994 w Marakeszu (Maroko), w ramach tzw. rundy urugwajskiej GATT.

Światowa Organizacja Handlu rozpoczęła działalność w roku 1995, a jej siedzibą jest Genewa. Polska była jednym z państw założycielskich – stosowne porozumienie ratyfikowała w roku 1995. Głównym zadaniem Światowej Organizacji Handlu jest liberalizacja międzynarodowego handlu dobrami i usługami, prowadzenie polityki inwestycyjnej wspierającej handel, rozstrzyganie sporów dotyczących wymiany handlowej, przestrzegania praw własności intelektualnej. Kraje przystępujące do WTO zobowiązane są do dostosowania wewnętrznego ustawodawstwa do norm Światowej Organizacji Handlu oraz udzielania koncesji handlowych podmiotom zagranicznym. Przewodniczącym WTO jest Pascal Lamy. Organizacja, według stanu na wrzesień 2007 r., liczy 151 członków. Ostatnim państwem przyjętym w szeregi organizacji jest Ukraina.

5.Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (ang.: The International Bank for Reconstruction and Development, IBRD), powszechnie znany jako Bank Światowy (ang.: World Bank) rozpoczął działalność 25 czerwca 1946, jako efekt postanowień konferencji w Bretton Woods z lipca 1944 roku (wtedy też został założony). Główną przesłanką dla jego stworzenia była przede wszystkim chęć odbudowy zniszczonych II wojną światową Europy i Japonii. Istotnym celem statutowym było również wsparcie dla rozwijających się krajów Azji, Ameryki Łacińskiej i Afryki. Obecnie zrzesza on 185 krajów członkowskich. Siedzibą Banku Światowego jest Waszyngton.

Choć termin Bank Światowy odnosi się do dwóch z pięciu wyspecjalizowanych agencji ONZ, działających razem w Grupie Banku Światowego: Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju i Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (ang.: The International Development Association), to powszechnie używa się tego terminu na określenie jedynie banku. Pozostałe trzy agencje działające w ramach Grupy Banku Światowego to: Międzynarodowa Korporacja Finansowa, Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych i Agencja Wielostronnych Gwarancji Inwestycji.

6.Środkowoeuropejskie Porozumienie o Wolnym Handlu (ang. Central European Free Trade Agreement, CEFTA, nazwa oficjalna: Środkowoeuropejska umowa o wolnym handlu) to porozumienie handlowe między krajami Europy Środkowej.

Porozumienie zawarły 21 grudnia 1992 r. w Krakowie Polska, Węgry i Czechosłowacja („Trójkąt Wyszehradzki”). Po rozpadzie tego ostatniego państwa członkami Cefty stały się osobno Czechy i Słowacja. W roku 1996 dołączyła Słowenia, w 1997 Rumunia, w 1999 Bułgaria, w 2002 Chorwacja, w 2006 Macedonia, w 2007 Bośnia i Hercegowina, Mołdawia, Serbia, Czarnogóra, Albania

Po przystąpieniu większości państw Cefty do Unii Europejskiej w 2004 i 2007 r., umowa ta straciła na znaczeniu. Obecnie członkami CEFTA są Chorwacja, Macedonia, Bośnia i Hercegowina, Mołdawia, Serbia, Czarnogóra, Albania

7.Rada Europy (ang. Council of Europe, fr. Conseil de l'Europe), międzyrządowa organizacja skupiająca prawie wszystkie państwa Europy, zajmująca się przede wszystkim ochroną praw człowieka, ochroną demokracji i współpracą państw członkowskich w dziedzinie kultury.

Rada Europy powstała 5 maja 1949 roku w wyniku podpisania przez 10 państw (Belgię, Danię, Francję, Holandię, Irlandię, Luksemburg, Norwegię, Szwecję, Wielką Brytanię i Włochy) Traktatu Londyńskiego. Obecnie liczy 47 członków. Jej siedzibą jest Strasburg.

Rada Europy jest często mylona z instytucjami Unii Europejskiej: Radą Europejską i Radą Unii Europejskiej.

8.Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW, ang. International Monetary Fund, IMF) - niezależna międzynarodowa organizacja w ramach ONZ, zajmująca się kwestiami stabilizacji ekonomicznej na świecie. Powołana 1-22 lipca 1944 roku, na konferencji w Bretton Woods (New Hampshire) w USA. Działalność rozpoczęła dwa lata później, pierwszych operacji finansowych dokonała w marcu 1947 r. Dostarcza pomocy finansowej zadłużonym krajom członkowskim, które w zamian są zobowiązane do dokonywania reform ekonomicznych i innych działań stabilizujących. Obecnie zrzesza 185 państw.

MooZyK

1. Rynek walutowy to międzynarodowy rynek, na którym dokonują się przepływy walut między krajami. Od strony technicznej jest on siecią połączeń telefonicznych i komputerowych, łączących ze sobą zlokalizowane w różnych krajach podmioty zajmujące się kupnem i sprzedażą walut. Zdecydowana większość transakcji na międzynarodowym rynku walutowym ma formę obrotu bezgotówkowego, sprowadzającego się do zapisów na rachunkach bankowych. Głównymi ośrodkami obrotów są Nowy York, Londyn i Tokio. Wśród pozostałych warto wymienić min. Hongkong, Zurych, Frankfurt i San Francisco.

2. Popyt na walutę - związany jest ze strumieniami powodującymi napływ waluty obcej do kraju, zapłata importerów za nasze towary, wpływy uzyskane ze sprzedaży krajowych aktywów obcokrajowcom,
3. Podaż waluty - to strumienie tworzące odpływ środków krajowych za granicą, nasza zapłata za importowane przez nas do kraju towary, nasza zapłata za kupno obcych aktywów.

4. Głównymi uczestnikami rynku walutowego są banki komercyjne, korporacje zaangażowane w handel międzynarodowy, nie bankowe instytucje finansowe, takie jak biura maklerskie i firmy ubezpieczeniowe, oraz banki centralne. Osoby prywatne także mogą być uczestnikami tego rynku.
- Banki komercyjne-znajdują się one w centrum rynku walutowego, gdyż prawie każda większa transakcja międzynarodowa wiąże się z obciążeniem lub zapisywaniem w dobro rachunków w bankach komercyjnych, działających w różnych centrach finansowych; zatem ogromna większość transakcji walutowych dotyczy wymiany depozytów bankowych wyrażonych w różnych walutach; bank z reguły wkracza na rynek walutowy, aby zaspokoić potrzeby swoich klientów- głównie korporacji; ponadto, bank podaje notowania kursów walutowych, po których chciałby kupować i sprzedawać walutę od innych banków- obrót walutami zagranicznymi między bankami stanowi większą część działalności rynku walutowego
- Korporacje- korporacje prowadzące działalność w wielu krajach często otrzymują i dokonują płatności w walutach innych niż waluta kraju, w którym znajduje się ich główna siedziba
- Nie bankowe instytucje finansowe- deregulacja rynków finansowych w wielu krajach zachęciła te instytucje do oferowania swoim klientom szerokiego zakresu usług; wśród nich znajdują się usługi związane z transakcjami walutowymi
- Banki centralne- czasem banki te dokonują interwencji na rynkach walutowych chociaż wartość tych transakcji zazwyczaj nie jest duża, siła ich oddziaływania jest znaczna; wynika to z tego, że uczestnicy rynku bacznie przyglądają się działaniom banku w poszukiwaniu wskazówek odnośnie przyszłej polityki makroekonomicznej, która może mieć wpływ na kształtowanie się kursów walutowych

5. Rodzaje transakcji
a) Rynek transakcji bieżących – to rynek, na którym kupno i sprzedaż walut następują z myślą o ich natychmiastowej dostawie. Oznacza to, że obie strony stawiają do dyspozycji waluty będące przedmiotem obrotów natychmiast lub najpóźniej w ciągu 2 dni roboczych od zawarcia transakcji. Kursy rynku transakcji bieżących w ważniejszych walutach są codziennie publikowane w większości poważnych gazet na całym świecie
b)Rynek transakcji terminowych - są to transakcje, w których w chwili zawarcia ustala się kurs, po którym w ściśle określonym momencie w przyszłości nastąpi transakcja kupna i sprzedaży; termin takiej transakcji jest na ogół wyznaczony na 30, 90 i 180; jest to rynek bardzo bogaty i obejmuje transakcje forward, walutowe kontrakty futures, opcje walutowe i swapy walutowe oraz całą masę hybrydowych instrumentów powstających dla doraźnych potrzeb inwestorów z połączenia instrumentów podstawowych

- Swapy- Stosowane na rynku walutowym. Jest to kupno lub sprzedaż waluty A za walutę B z określonym terminem odbioru dostawy i jednoczesnej sprzedaży bądź kupna tej samej ilości waluty A za walutę B z późniejszym terminem dostawy lub odbioru.

- Transakcje forward- jest to kupno lub sprzedaż danego instrumentu, przy założeniu, że jego dostawa następuje w ściśle określonym momencie w przyszłości. Natomiast ustalenie ceny dokonuje się w momencie zawierania transakcji.

- Kontrakty futures- Polegają one na kupnie / sprzedaży waluty danego instrumentu w ten sposób, że kurs transakcji zostaje ustalony w dniu jej zawarcia, natomiast dostawa – w określonym momencie w przyszłości.

- Opcje walutowe- dają właścicielowi prawo do kupna lub sprzedaży określonej kwoty waluty zagranicznej po określonym kursie w dowolnym czasie, aż do daty jej wygaśnięcia; Występują dwa podstawowe rodzaje opcji: put- dają prawo do sprzedania waluty zagranicznej po ustalonym kursie w dowolnym dniu przyszłego miesiąca i call- dają prawo kupna waluty zagranicznej po określonym kursie

6. Kurs walutowy to cena waluty jednego kraju wyrażona w walucie innego kraju. Kursy odgrywają ważną rolę w procesie podejmowania decyzji, umożliwiają bowiem przeliczanie cen w różnych krajach na dające się porównać wielkości.

Ze względu na Kryterium amplitudy wahań:
- Kurs sztywny – kurs ustalony przez oficjalny organ państwa, nie podlega żadnym wahaniom, stale utrzymuje się na takim samym poziomie
- Kurs stały – kurs ulega zmianom wskutek fluktuacji podaży i popytu, jednak granice jego wahań są ściśle określone
- Kurs płynny (zmienny) – kurs kształtuje się jedynie pod wpływem podaży i popytu, wahań jego nie ograniczają przepisy

Ze względu na Kryterium liczebności:
- Kurs jednolity – całość obrotów z zagranicą odbywa się po jednolitym kursie
- Kurs dualny (podwójny) – istnieją dwa odmienne kursy: np. jeden reguluje przepływy towarowe, drugi kapitałowe
- Kurs zróżnicowany – rozwinięta forma kursu dualnego; polega na istnieniu większej liczby różnych kursów walutowych w różnych przekrojach (geograficznym, podmiotowym, przedmiotowym)

7. Zmiany kursów:
1) Kursy stałe:
- dewaluacja – urzędowe zmniejszenie kursu danej waluty względem innych
- rewaluacja – urzędowe zwiększenie kursu
2) Kursy płynne
- aprecjacja – zwiększenie wartości waluty względem innych; aprecjacja waluty krajowej sprawia, że krajowy eksport drożeje, a import staje się tańszy
- deprecjacja - zmniejszenie wartości waluty względem innych; deprecjacja waluty krajowej względem walut zagranicznych powoduje, że eksport krajowy tanieje, a import drożeje
10. Kurs walutowy pełni dwie ważne funkcje:
- Informacyjną- informuje o cenie walut obcych
- Cenotwórczą- kurs walutowy staje się przelicznikiem służącym do wyrażenia ceny dobra eksportowanego czy importowanego w pożądanej walucie

b0b

wszystko w jednym pliku...

[link widoczny dla zalogowanych]

b0b

moja ściąga

[link widoczny dla zalogowanych]

b0b

Państwa Członkowskie UE
Austria
Belgia
Bułgaria
Cypr
Czechy
Dania
Estonia
Finlandia
Francja
Grecja
Hiszpania
Holandia
Irlandia
Litwa
Luksemburg
Malta
Niemcy
Polska
Portugalia
Rumunia
Szlovénia
Szwecja
Słowacja
Węgry
Włochy
Zjednoczone Królestwo
Łotwa

i jeszcze jakiś wykres ma być niby..

chyba takie coś..

i jeszcze niby to : [link widoczny dla zalogowanych](Unia_Europejska) lub to [link widoczny dla zalogowanych](ekonomia)

nie wiem która definicja jest właściwa

MooZyK

moja wersja:

[link widoczny dla zalogowanych]

b0b

rząd C :
1. aparyt, eparyt coś takiego ale nie pamiętam o co chodziło..

2.co to dewaluacja i jej przykład
3. czym jest spowodowany popyt na obcą walutę w polsce i wykres
4. skutki wprowadzenia euro
5. Bilans płatniczy składa się z trzech części:

1.
2.
3.a
4.b
5.b

MooZyK

rzad B
krzywa walutowa
P(cena)
[wykres jak popytu i podaży z S E D]
a na dole R(ilość)
aktywa wymienic 3
przedstawic graficznie kurs walutowy
aprecjacja co powoduje i przyklad
cena jednej waluty wyrazona w drugiej walucie na dzień 1.05.2008jest to kurs walut

rzad A
narysować podaż
pasywa wymienic 3
podaz na walute
panstwa w strefie euro
depracjacja + przykla

tesotwe:
jedno odp dewaluacja

Madzia

w rzędzie C w pierwszym pytaniu chodzilo o aparytet siły nabywczej

b0b

Rząd C:
1.parytet siły nabywczej
2.dewaluacja – urzędowe zmniejszenie kursu danej waluty względem innych
przykład : stan z dnia 1.05.2008 1$=2,5zł a z dnia 1.06.2008 1$=3zł
3.Popyt na walutę - związany jest ze strumieniami powodującymi napływ waluty obcej do kraju, zapłata importerów za nasze towary, wpływy uzyskane ze sprzedaży krajowych aktywów obcokrajowcom . Wykres S E D [ u góry kurs walutowy a na dole ilość]
4.Bilans płatniczy składa się z trzech części: - Rachunku obrotów bieżących - Rachunku obrotów kapitałowych - Transakcji rezerwami oficjalnymi
5.Skutki wprowadzenia euro: Przejrzystość i ujednolicenie cen, Brak ryzyka walutowego, Brak kosztów wymiany walut, Bardziej efektywny wspólny rynek,Przejrzystość cen i kosztów
ABC :12?, 2c?, 3a 4b 5b

Rząd B:
1.Aktywa : ziemią, środkami trwałymi, papierami wartościowymi
2.cena jednej waluty wyrazona w drugiej walucie na dzień 1.05.2008jest to kurs walut
3.Aprecjacja - wzrost ceny towaru lub dobra. Termin używany w szczególności w odniesieniu do wzrostu wartości waluty krajowej względem waluty zagranicznej w systemie płynnych kursów walut. Oznacza wzrost siły nabywczej danego pieniądza w rozliczeniach międzynarodowych. . Przykład eksport krajowy drozeje, import tanieje
4.Krzywa walutowa jak podaży i popytu tyle że na górze P(cena) a na dole R(ilość) [S E D]
5.Warunki konwergencji:
1) dług publiczny < 60% PKB
2) deficyt budżetowy < 3% PKB
3) inflacja nie wyzsza o wiecej niz o 1,5% od sredniej inflacji w 3 krajach UE z najnizsza inflacja
4) stopa procentowa nie wyzsza o wiecej niz o 2% od sredniej stopy % w 3 krajach UE z najnizsza stopa %
5) stabilny kurs walutowy
ABC : c,b,b,b,b

Rząd A:
1.Podaż waluty - to strumienie tworzące odpływ środków krajowych za granicą, nasza zapłata za importowane przez nas do kraju towary, nasza zapłata za kupno obcych aktywów.
Wykres S E D [ u góry kurs walutowy a na dole ilość]
2.Pasywa :import towarów i usług, zwiekszenie aktywow zagranicznych,dary i przekazy
3.Członkowie strefy euro : Austria, Belgia, Cypr, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Malta, Portugalia, Luksemburg, Niemcy, Słowenia, Włochy
4.deprecjacja - zmniejszenie wartości waluty względem innych; deprecjacja waluty krajowej względem walut zagranicznych powoduje, że eksport krajowy tanieje, a import drożeje.
Przykład : eksport krajowy tanieje, import drozeje
5.Parytet siły nabywczej
ABC : *dewaluacja *bilans handlowy;usługi jednostronne;obroty bieżące *kredyt-pasywa-strona kredytowa *parytet stopy % - dodatni *przeplywy jednostronne

ktoś może podać ładne przykłady bo nie wiem czy moje są dobre i sprawdzić czy to jest dobrze?